Survival of the fittest

Na nog 1 dagje stage te hebben gelopen en netjes naar de salsales te zijn geweest op donderdag avond staan mijn moeder en tante vrijdagmorgen al vroeg (7 uur) voor de deur. Het is eindelijk weer eens mooi weer vandaag! Afgelopen woensdag heeft het hier onwijs hard geregend! De halve stad stond onder water (geen zorgen, ik woon in een hoger gelegen gedeelte dat gelukkig niet onder wat stond) doordat de regen de hele middag niet met emmers tegelijk, maar met met complete zwembaden tegelijk naar beneden kwam! Ik heb nog nooit zoveel regendruppels gezien!

Maar terug naar de orde van het vroege opstaan. Vrijdag morgen worden we met z'n drieën na drie kwartier te hebben gewacht opgehaald. We krijgen een privé trip naar Bigi Pan, Nickerie. We rijden met de taxi naar de Dr. Sophie Redmondstraat waar we overstappen in een andere taxi die ons naar Paradijs, een dorpje 10 km ten oosten van Nieuw Nickerie brengt. Eenmaal in de taxi doet de radio het om een of andere duistere reden het niet en de enige zender die we kunnen ontvangen is Amor FM, een Hindoestaanse radiozender die juist bezig is met het voorlezen van de overlijdensberichten. Het onverstaanbare Hindoestaans met daardoor het treurige Bollywood gejengel wordt bruut onderbroken door de vraag of de chauffeur zo vriendelijk zou willen zijn andere muziek op te zetten.

Na een tocht van 3 uur en 15 minuten (de chef reed behoorlijk door) komen we aan in Paradijs waar we netjes afgezet worden bij onze gids en kok die ons deze 2 dagen zullen gaan begeleiden. Wat onwennig stappen we in een klein bootje. Dit bootje (een centimeter of 50 breed) brengt ons naar een helling toe: we gaan klunen met de boot! Eerst met z'n allen uit de boot, dan geeft de bootsman flink gas zodat de boot halverwege de helling tot stilstand komt. Samen met nog 2 andere mannen trekken we het bootje over de helling, stappen we weer met tas en al aan boord en varen we door de kreken van het Bigi Pan Natuurgebied verder naar een groot meer. Midden op dit meer staan er 3 huisjes: 1 die er van de buitenkant goed uitziet, 1 met zelfs 1 verdieping er bovenop (voormalig huisje van een grote drugsdealer wordt ons vrolijk verteld) en 1 gebouwtje dat met een beetje veel fantasie nog net voor hutje door kan. En ja hoor, wij varen op het laatste hutje af...

Nadat ik eerste een mooi plekje heb gezocht om heerlijk te gaan chillen in m'n hangmat eten we een lekkere roti. Als we die verorberd hebben rusten we en om 4 uur vertrekken we voor een rondje over het meer. Prachtige vogels, schitterende natuur en vrolijke vissers passeren ons (of wij hen, het is maar net hoe je het bekijkt). Een van de vissers geeft ons 3 vissen mee om zelf schoon te maken en te gaan klaar maken. Eenmaal weer bij onze hut aangekomen begint de kok hier dan ook direct mee. Eerst de schubben eraf, dan alle vinnen en tot slot de kop en de staart eraf en in stukken snijden. De kop wordt bewaart, want deze maakt hij aan een touwtje vast. Dit touwtje hangt aan een paal en de vissenkop zinkt in het water. Na nog geen 3 minuten hebben we al beet: een dikke vette krab smult van het heerlijke visje. Na nog eens 15 minuten hebben we 8 krabben verzameld. Ook deze worden door de kok klaargemaakt voor het avondeten. En ik kan jullie zeggen: het is een echte aanrader om een gebakken krab te eten! Heerlijk gewoon! Na dit overtreffelijke maaltje is het dan zo ver: de rode ibussen keren terug van zee om naar hun nesten te gaan waar ze overnachten. Na een poosje te hebben gewacht zien we de eerste verschijnen aan de horizon. Langzaam maar zeker vliegen er steeds meer ibussen (en nog veel meer andere schitterende vogels) langs. Genietend van de zonsondergang, de prachtige vogels en de mooie natuur vallen we 's avonds uitgeput in slaap...

De volgende morgen is het alweer vroeg op: zonsopgang kijken! Welke @^%*@%*%& dat heeft verzonnen weet ik niet, maar het was wel erg vroeg. En je zult net zien: blijf je slapen dan is het een prachtige zonsopkomst, maar zodra je er op gaat zitten wachten blijft het mooie van de zonsopgang uit.
Maar na genoten te hebben van een heerlijke boterham met pindakaas stappen we in de boot er vertrekken we weer richting ons beginpunt. Rustig varen we door de kreek... Plots steekt daar een kaaiman zijn hoofd net boven het water uit! Te vroeg gejuicht, want nog voordat ik aan het woord fototoestel kon denken was hij alweer ondergedoken. Maar ik kan het toch zeggen: ik heb een kaaiman gezien!

Weer aangekomen bij ons beginpunt moeten we maar liefst anderhalf uur (!) wachten op onze taxi terug naar huis. Na nog even een klein stukje van Nickerie te hebben gezien keren we terug. Maar dan begint al snel (nouja, snel... na ongeveer 4 uur) het volgende kleine avontuur alweer. Op de weg naar het hotel (de kwattaweg, voor diegenen die hier wel eens vaker over rijden) wordt een politiecontrole gehouden. Opzich geen probleem zou je zeggen. Maar het wordt wel een probleem als je met een auto rijdt die niet in het bezit is van een nummerbord en een verzekering heeft die al 1,5 maand geleden verlopen is! Dat wordt dus uitstappen geblazen en met een taxi die wel voldoet aan de eisen van de Surinaamse wet rijden we verder naar ons hotel. En dan is het eindelijk zo ver! Hier kijk ik al bijna 2 maanden naar uit: een warme douche! Heerlijk gewoon! Maar wel apart... Al 2 maanden douche je met koud water en als het water dan ineens warm wordt merk je dat je toch behoorlijk gewend bent aan het koude water van thuis.
Na 's avonds nog een lekkere pannenkoek te hebben gegeten bij het pannenkoekenrestaurant keren we huiswaarts.

De volgende dag (het is inmiddels zondag) stappen we weer op de fiets. Mams en tante Marga willen ook wel eens de prachtige natuur en een plantage van dichtbij zien net als de moeder en een vriendin van de moeder van Merle. Dus met z'n 6en stappen we rond 10 uur op de fiets richting Leonsberg. Onder leiding van gids Wim (ikzelf dus) bekijken we de bijzonder natuur en fietsen we een rondje over de plantages. We hebben echt schitterend weer (graadje of 32, volop zon) en bruin of verbrand keren we aan het einde van de middag weer naar huis. 's Avonds eten we met z'n 6en heerlijk bij 't Vat. En dan moeten we echt weer naar huis, want morgen... Morgen weer naar stage...